Би 1989 онд Улаанбаатар хотод
аав ээжийнхээ ганц охин нь болон мэндэлсэн. Ээжийн минь хэлсэнээр мөлхөж
суралгүй шууд хөлд орсон гэдэг . Бусад хүүхдүүд
шиг л аав аа ээж ээ гэж хэлд орсон гэхдээ 3 нас хүрээд манай нөхөр, хадам ээж
гэхчлэн сонин юм ярьдаг байсан нь эмээ, өвөөгийн минь дүгнэснээр урьд насаа
санаж байгаа байх гэсэн. Би өөрөө ч тэгж ярьж байснаа тодхон санадаг юм . Манайх
их олон малтай, сүү таргаар тасрахгүй ээ , хадам ээжийг минь Янжмаа гэдэг юм
надад их сайн гээд л хөдөөний амьдралыг үзсэн юм шиг л ярьж өгдөг байж билээ J Уураа хүрэхээр би
хадамынх руугаа явлаа гэж айлгана. Нэг удаа “ Би нөхөртэйгээ таарсан, намайг
танихгүй байна лээ “ гээд их л гомдонгуй ярьсанаас хойш дахиж энэ яриагаа
яриагүй гэнэ лээ. Үнэхээр тааралдсан бол яаж намайг таньхав дээ 3-хан настай
хүүхэд байхад. Тэгээд л он цаг урсахын хэрээр урьд насны минь яриа ч бүдгэрсэн.
Харин саяхан нойр минь хулжаад урьд насаа дурсаад (аягүй итгэчихсэн :p)хэвтэж байхдаа нэг сонин
юм саналаа. Урьд насны минь хадам ээжийг Янжмаа харин одоо нөхөр болох хүний
минь эмээ бас нэр нэгтэй байх юм. Магадгүй би урьд насаа биш ирээдүйгээ
зөгнөсөн юм болов уу ч гэж бодлоо :p
Яахав зарим хүмүүсд жийрхмээр санагдах байх л даа би өөрөө бол их
бэлэгшээгээд байгаа юм. Заяаныхаа ханийг таних шинж ч юм бил үү... ккк
0 comments:
Post a Comment